Cztery pory roku

Ucieknę z muzyką na przesmutnych skrzypcach
w cztery pory roku, wszystkie takie rzewne
i będę tak trwała w cudownym zachwycie
póki dźwięk ostatni nie umrze gdzieś we mnie.


Świetliste dźwięki grają w mojej duszy
a ciało dreszczem odpowie rzęsistym,
jeszcze i jeszcze, słuchać ciągle muszę,
z oczu mych łzy płyną perliste.


A kiedy cisza i rok cały minie
wygrany skrzypiec smutnymi strunami
w świetle kominka, który już dogasa,
raz jeszcze pójdę pięciolini drogami.


2005 r.

muzyka...jest we mnie jak wiersz

autor

kwidzyn

Napisany: 2006-10-17 Dodano: 2006-10-18 00:13:05

Ten wiersz przeczytano 357 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie