Czułe ramiona szczęścia
Wszystko co ze szczęścia jest
między niebem a ziemią
szuka sobie schronienia
w sercu czystym
nie da się zamknąć
w ciszy czterech ścian
ramą pustego obrazu
klamką samotności
wesprze się na duszy
jak szlachetna winorośl
oplecie czułymi ramionami
choć nie ma własnego ciała
świat jest taki mały
gdy szczęście stanie w drzwiach
nie zamykaj mu ust
niech zaszeleści anielsko
melodie o prostej miłości
nie obiecując nieba
ani rajskich ogrodów
da ci wiarę wiosennego słońca
rozsypie ziarno nadziei
zroszone deszczem pewności
że w twoim sercu na stałe zagości
Komentarze (5)
Prosta miłość jest najpiękniejsza. Pozdrawiam:-)
Nadzieja z optymizmem pozwoli żyć lepiej, pozdrawiam
serdecznie
Zefir ma rację, łycha optymizmu i dzban pełen nadziei.
Pozdrawiam serdecznie :)))
Piękny wiersz:)
"oplecie czułymi ramionami
choć nie ma własnego ciała"
Bo szczęście tak ma:):):)
dziękuje za łychę optymizmu pozdrawiam