Czuwanie
Ciężkie krople przezroczystych łez
spływające z granatowego nieboskłonu
z ogromną siłą roztrzaskują się o
wielkie betonowe płyty ziemi.
Łzy niebieskich, smutnych aniołów,
rozbieganych gorączkowo w pogoni
za szczęściem ziemskich przyjaciół.
Czuwający w każdej sekundzie życia,
opłakują nowe, bolesne potknięcia
i radują się z najmniejszej chwili
szczęścia.
Komentarze (22)
Bardzo ładny wiersz!
Serdeczności:)
Takie jest życie, jak popadnie,
ze szczęściem na szczycie i ze smutkiem na dnie!
Pozdrawiam!
Dziekuje za sugestie:-) poprawilam:-)
Ładny wiersz, też sobie czyta roztrzaskują się,
radują się. Pozdrawiam cieplutko. Bardzo dziękuję za
wizytę u mnie.
pozdrawiam:)
mają umowę o pracę to się starają...przy śmieciówce
kładli by laskę; dobry wiersz:) miłej niedzieli
Bardzo mi sie podoba, w logice sie troche gubie.
z granatowego niebosklonu z ogromna sila roztrzaskuje
... Kto? lub czytam: roztrzaskuje sie; dalej:
raduja sie;
Ale moze jestem w bledzie ;))
pozdrawiam