Czy to też życie
Życie tak krótkie jest,
nikt się śmierci nie spodziewa,
codzienność, bytowanie, obowiązki,
nikt nie myśli o strachu.
Wszyscy zgodnie zajmują się rodzinami,
miłość, bzykanie, to nasza zabawa.
Prowadzimy takie życie,
mamy strach w genach,
nawet dzieci już się boją.
Wszyscy wkoło chcą cię zniszczyć,
czasem szczęście się uśmiechnie
i zobaczysz inne życie, ale dalej
oczy duże, czy ci życia nie zabiorą.
Gazeta jak taran – mucha zginęła
i tylko mokra kropka na ścianie.
autor
karl
Dodano: 2014-08-01 13:52:59
Ten wiersz przeczytano 1183 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Drogi Karlu, bardzo dziękuję, że Byłeś i Jesteś ze mną
w trudnych chwilach, za pozytywne oceny moich wierszy
i zawsze życzliwe komentarze. Pozdrawiam Ciebie bardzo
serdecznie i kłaniam się Sercu Twojemu w każdym
czasie. Dziękuje że Jesteś Serce. Bóg Ci Zapłać i
Szczęść Boże na każdy dzień...
codziennośc szarość to także nasze życie
pozdrawiam
Codzienność nas przytłacza niestety,śmierć czai się
wszędzie,
jej zapisy widzimy choćby w mediach,od lęku przed nią
nie da się uciec,ważne by żyć godnie i pozostawiać po
sobie dobrą pamięć,a z życia też czerpać póki można...
Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia życzę:)
Och, karl co tam, dołączę do Tereni:-) :-) :-) z
komentarzem:-) . Dobranoc
w hinduizmie i buddyzmie, mucha to życie, które po
śmierci reinkarnuje. Po Nas zostaje proch, gdyby muchy
nie potraktowano gazetą, to też się w proch rozsypie.
Eh, życie...
dobrze że bzykanie jest zabawą
reszta to marnota
był poniedziałek
jutro już sobota
pozdrawiam
Od 6 wersu od dołu - tragizm codzienności u wielu w
domach gości, a trzeba żyć dalej i uważać stale.
Tak śmierć jest wszędzie i przychodzi niespodziewanie
. Pozdrawiam .
I tyle po nas pozostanie. Pozdrawiam:)
życie uczy pokory strach się bać
co ma być to będzie w nas
pozdrawiam:)
temat ciekawie
przedstawiony, Pozdrawiam :)
masz racje żyjemy dniem dzisiejszym nikt nie myśli o
śmierci ...a ona jest wciąż za naszymi plecami i
kiedyś upomni się o nas
pozdrawiam - dzięki za miłe słowa u mnie :-)))))
Popieram Beatkę. Mimo wszystko musimy sobie radzić,
choć w trudnych chwilach serdeczny przyjaciel by się
przydał.
Pozdrawiam serdecznie.
Ciekawie poprowadzona refleksja...
Strach ma duże oczy. Życie trzeba odbierać pogodnie i
z nutą pokory. Takie piękne jest życie. Pozdrawiam