Czytam słowa o pięknie
Czytam słowa
„Pozostało piękno,
jeszcze tylko w pięknie możliwe jest
istnienie.
choćby to piękno miało być rozpaczą.”
Zbudzony tymi słowami pomyślałem,
ze istnienie piękna - brzydoty -
jest namiastką chwili
która określa nasz wzrok , słuch (muzyka)
zmyśl powonienia aromaty i pozostałe zmysły
Nie mam w sobie zbyt wiele tego
co na pograniczu filozofii
bym mógł dać sobie przykład
w której piękno może być rozpaczą
choć wiem, ze tak jest i
jest tego wiele przykładów ,
ale opisać mi to jest nie sposób.
Piękno i rozpacz jakże odległe krainy
Autor slonyok
Bolesław Zaja
Poetazeslaska.com
autor
slonzok
Dodano: 2016-01-17 14:01:44
Ten wiersz przeczytano 831 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Bardzo odległe...
Miłego dnia
Bolesławie witaj miłego wieczorku
piękna ciepła i spełnienia
pozdrawiam
żeby być pięknym trzeba najpierw być brzydkim choć
wyjątki się zdarzają kiedy piękno jest na głębokość
skóry a złość i nienawiść sięga kościw:)
Nie zna Pan przykładu, że piękno może być rozpaczą!
całe szczęście, że Pan nie musiał przeżyć tego, kiedy
piękna miłość, okazała się tylko cierpieniem, nie do
uleczenia!
Życzę wszystkiego pięknego:)
Bolesławie u Ciebie jak zwykle pięknie i
tajemniczo,czasem pojawia się melancholia Pozdrawiam
serdecznie:))
piękną duszę masz poeto
pozdrawiam:)
....piękno...to nie uroda, krasa...to wnętrze,
osobowość...miłość wszystkiego i
wszystkich....umiejętność w rzeczach małych dostrzec
ich wielkość....ładna miska jeść nie daje...ale jak z
niej smakuje...nawet i rozpacz wtedy mniej boli....
Pozdrawiam serdecznie
Mieszkasz zaledwie na rzut kamienia, ale jak rok długi
Ciebie tutaj na osiedlu nigdzie nie ma.
Pozdrawiam
Noworoczne pozdrowienia Sąsiedzie!