Daj mi wiatr
Ubiorę cię w płaszcz wiatru, który odgrodzi
cię deszczu
Z kwiatami podam ci uśmiech który będzie
nosił ich zapach
Nad tobą rozłożę parasol chroniący cię od
zła
Nauczę ciebie uśmiechać do lotu ptaków
do ich podniebnych figur, tajemnych znaków
Nauczę ciebie pokory w miłosnym
oczekiwaniu
uczucie trwa, piękne w moim do ciebie
miłowaniu
W pogodzie jak w opowieści czar książki
otwiera stronice
Na nich zapisane twoje zemną związane życie
Cichy delikatny powiew poda odwracanych
kartek
doda kartkom czułości zapełni spokój
Z pomiędzy kartek wyjmę najpiękniejsze
słowo
jakie to powiedziałem, zasłuchasz się w
nim
to słowo dziewczyno moje kochanie
Prosisz o ziarenko miłości, to samo które
zasiewam tobie
co dnia wielokrotnie, zasiewam je i w sobie
One młode pędy jeszcze maja – ciągle żyją i
dorastają
Słowa wysyłam tobie głęboką nocą i kwiatami
pachnącymi nocą
przytulaj je do piersi z całą miłosna mocą
Bo w nas to jest piękne i pięknym się nosi,
nasze ciche wyznania
Nikt z nas o miłość nie prosi, bo ona jest
w nas – po wszech czas .
Autor: slonzok
Bolesław Zaja
Komentarze (5)
Miłość jest zawsze w nas
Pozdrawiam Bolesławie:-)
Daj mi wiatr?
Bolesławie, jeśli mam być szczera a zawsze nią jestem,
kiedy piszę każdy komentarz to powiem, że urzekłeś
mnie tym wierszem…
Bardzo dojrzale i tak naturalnie piszesz o miłości;)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech ślę:)
Witaj przyjacielu w bardzo romantycznym przekazie
magia miłość i ...
pozdrowionka
Każdy swe piękno zawsze przy sobie nosi.
"Nikt z nas o miłość nie prosi, bo ona jest w nas"-
tak powinno być.
( od deszczu - uciekło od)