Dajmy się wyprowadzić z biedy

"Dajmy się wyprowadzić z biedy".
31.05.2021r. poniedziałek 08:42:00

Dajmy się wyprowadzić z biedy
I nie wpuszczajmy jej,
Mimo, że do drzwi jak szalona puka.

Wpuszczajmy ludzi kalekich,
Ale nie biedę.

Dajmy odrobinę, niech ogrzeją się w środku
Zjeść i napić się, może kawałek miejsca do snu
I wpierw do umycia się.

Zmęczona dusza też jest biedna,
Ratujmy ją, ale biedy nie pozostawiajmy.
Niech w tej kwestii nie z zimna szczęka,
Ale z złości zębami zgrzyta.

Sierota czeka
I woła ze łzami w oczach,
Zbyt mało rodzin adopcyjnych, zastępczych
I rodzinnych domów dziecka,
A zbyt wiele dzieci opuszczonych
Po szpitalach, przytułkach, oknach życia
I domach dziecka.

Dobrze, że nie na śmietnikach!!!

Chleba suchego, albo z masłem
Należy dać,
A kto może i jakiś rartytas do tego,
By w zimny, ciężki czas ogrzać.

Bieda przyszła i stoi,
Ale jej samej nie wpuszczajmy,
Lecz eliminujmy w zalążku.

Dajmy się wyprowadzić z biedy
Człowiek potrzebujący tak,
Ona stanowcze nie!

Ciepłe serca pomogą,
No i najważniejsze,
Że Miłość światłem świeci.

Jak na Wigilię tak przez cały rok
Oby dodatkowe miejsce było przygotowane,
Bo biedy dziś nikt nie chce.

Jak miło mi tu z wami, gościcie, a ja staram się was nakarmić słowem. P.S. Dziękuję Waldi1 za wczorajszy telefon, miło było pogadać.

autor

AMOR1988

Napisany: 2021-05-31 Dodano: 2021-05-31 08:56:53

Ten wiersz przeczytano 590 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie