Daleka bliskość
niech zapłonie pochodnia
ciepłym tchnieniem
na małą chwilę
nad życiem połamanym
wołaniem bezgłośnym
człowieka zza ściany
którego nikt nie dostrzega
ludzie przychodzą
zostają na krótko
po drodze błądzą i ranią
a jednak smutno
gdy puste miejsce przy stole
Kołobrzeg 1.04.2011
autor
maltech
Dodano: 2011-04-01 16:10:23
Ten wiersz przeczytano 1101 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Tak...Ludzie nawet gdy ranią,to nigdy nie dość mocno
by przestać za nimi tęsknić,gdy ich zabraknie...
Często za ścianą rozgrywa się dramat
samotności,bywa,że tylko
zaspakajanej na chwilkę...
Z przyjemnością:)
Pozdrawiam serdecznie:)
smutny tekst, jak wyrzut, jak zachęta.. ale są ludzie
co nie błądzą i nie ranią.. tylko że to trudne.. myślę
że to dobrze że ktoś umie tak spojrzeć na samotność
jak autor tego wiersza
Żyjemy w ciągłym biegu mhmmmm staramy się aby nasza
rodzina jak najmniej odczuła ten stan rzeczy i wiesz
co ludzie też nie chcą naszego natręctwa...choć są i
tacy którym to nasze zainteresowania przydałoby
się...trudno jest zweryfikować komu jak pomóc...wiersz
ma dobre przesłania skłania nas do przemyślenia aby na
moment zatrzymać i zastanowić się nad naszym
życiem...może kiedyś tak zdarzyć się że to my
będziemy tym samotnym człowiekiem za ścianą
...Pozdrawiam serdecznie:)
masz rację, zostają na krótko , a potem tylko żal...
Smutne, ale prawdziwe to co napisałeś w wierszu.
Pozdrawiam cieplutko.
Masz rację, smutno, gdy puste miejsce przy stole.
bardzo smutno gdy samotność dokucza ale czy jest
weselej gdy przyjdą i zranią? żeby choć raz tak
przyszli i nie zranili , pozdrawiam
Witaj - masz zupełną rację, to ostatnio było tematem
naszej dyskusji - w jednym bloku mijają się mieszkańcy
na klatkach schodowych czy pod blokiem i jedno
drugiemu się nie ukłoni, my jesteśmy zwyczajni
powiedzieć dzień dobry, czy inne pozdrowienie nie
czekając aż nam się ktoś ukłonił i teraz kłaniają się
nam z daleka nawet młodzież co wcześniej liczyła
gwiazdy w dzień na niebie, teraz byłoby im wstyd że to
wiele starsi im się kłaniają. Od czasu jak w życie
weszły komórkowe telefony ludzie stali się bardziej
obcy jak kiedykolwiek dotąd. Można by pisać całe
księgi na ten temat, ale po co? Lepiej pozdrowić i
mieć przyjaciół wokół jak było dawniej...tylko
grzeczność jest cholernie droga, czy nie tak,
pozdrowienia na Kołobrzeg...powodzenia
Lubię jak wiersz pozostawia to coś na końcu nad czym
się zamyślam, jak ten :)
witaj, ładny, melancholijny wiersz.
masz racje odejście człowieka jest normalnym
zjawiskiem, a smutno gdy go zbraknie.
pozdrawiam
Pod zadumą, kilka głębokich słów...i zawartych myśli:)
właśnie, z ludźmi czasem źle, a bez ludzi jeszcze
gorzej, ciekawie ujęta mądra myśl
zatrzymał na dłużej ...ładny ...dołożę do niego takie
powiedzenie..."LEPIEJ SIĘ PIĘTNAŚCIE RAZY WITAĆ ,NIŻ
RAZ ŻEGNAĆ "tak odbieram Twój wiersz...pozdrawiam
ciepło
Smutny,ale naprawdę dobry wiersz,trzeba się na chwilę
przy nim zatrzymać i pomyśleć,bo taka jest smutna
prawda. Pozdrawiam
Mogę tylko podpisać się pod komentarzem "blondynka8".
Z zamyśleniem pozdrawiam.