Daleka przyszłość

Już nikogo nie zabiorę
do swoich krain szczęścia
sama siebie prowadzę znów
do strefy bezpieczeństwa

Samotność uprzyjemnia życie
jak ona wiele może
nauczyć cię szczęścia
i życia w pokorze

Marzeniami snuje się życie
a marzeń jest bez liku
nikogo nie zabiorę już
i niczyjego nie doznam dotyku

Czuję jedynie słońca żar
jak ciepło mnie dotyka
może kiedyś przybliży się dal
może serce znowu będzie tykać.

autor

gorza

Napisany: 2007-08-29 Dodano: 2007-09-01 22:06:13

Ten wiersz przeczytano 621 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie