Dama
Zapatrzona w nocne niebo,
zasłuchana w nocną ciszę, -
oświetla ją księżyc,
obejmują ramiona wiatru.
Piękna Dama - jak ze snu,
nieprawdziwa.
A jednak,
tak do bólu realna.
Budzę się z pięknego snu,
moją Damę mam przed oczami.
Moją Damę zmywają łzy...
autor
lilia96
Dodano: 2012-10-06 21:52:21
Ten wiersz przeczytano 898 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
tajemniczo, ale ładnie, pozdrawiam
ladna miniaturka:)
Popraw snu (znu) Pozdrawiam:)
dwie drobne literówki oświetla i snu.
Dama, płacząca królowa męskich dusz.
Podoba mi się.
Pozdrawiam!:)