Damy radę
Czasami warto poszybować
tam, gdzie słoneczne myśli drzemią.
Wystarczy milczeć. Zbędne słowa.
A duszy nie jest wszystko jedno
gdzie się obudzi. Życie łaje -
zaplącze, smagnie i przygniecie.
Patrz, żabie oczka nad ruczajem.
Źródlany strumień tęskno szepcze.
Wczoraj nie było przecież łatwe,
a dzisiaj znowu zagmatwane.
Żaby rechoczą coś nad stawem.
Nacieszmy oczy tatarakiem.
Mówisz, że znowu los dołożył
i takie ciężkie te bagaże.
Nie płoszmy piękna – lęki koi.
Z miłością przecież damy radę.
Komentarze (36)
Kojąca chwila relaksu, nad wodą.
Miłego dnia
gdy miłość kwitnie łatwiej żyć...pozdrawiam
serdecznie.
prawdziwa szczera miłość jest zdolna pokonać wszelkie
trudy
pozdrawiam Magda :)
dacie radę-pozdrawiam:)
Piękny wiersz,jak zwykle zresztą,
no świetne przesłanie -"z miłością przecież damy
radę"...
No pewnie,przecież ona góry przenosi :)
Pozdrawiam serdecznie:)
Oczywiście, że damy:)!!
Zefirku. Jeszcze się zapali szczęśliwa gwiazdka.
Dziękję tulipanku.
z miłościa iść przez życie zawsze damy radę
to piekne słowa:)
pozdrawiam serdecznie:)
Miłego Basiu, Tereso.
Pan Bóg nie zdejmuje bagaży, lecz wciąż dokłada,
jednocześnie wzmacnia plecy:)
Miłego dzionka:)
miłość pomaga dzwigać życiowe bagaże
ślicznie, cieplutko o niuansach życia
pozdrawiam
Zosiak, bardzo mi miło.
Bardzo dziękuję Obywatelu69, Judyto, Przetrącona.
Stello, bRonisławo, Zefirku.
z miłością jest wszystko możliwe :)