Dar
Do przodu patrze, gdy wstaje nowy dzień,
Nie wierze! Towarzyszy mi nie tylko
cień,
Gdy spotkam na drodze starego
towarzysza,
Opowiem mu wszystko i zapadnie cisza.
Mogę z lekkością stąpać ponad ziemią,
Wracają do mnie jeszcze stare wspomnienia,
Lecz wszystko teraz nabiera większego
znaczenia,
Odradzają się moje wszystkie chęci jak i
marzenia,
Poznałem ten sekret! Mam klucz do ich
spełnienia.
Odważnie będę brnąć w to co jest nieznane,
Moje życie! Od dawna tak bardzo
oczekiwane
Nie ma już teraz tylko mojej własnej
przyszłości,
Jesteś ze mną, a łączy nas dar wspólnej
miłości.
Komentarze (2)
zmień formę wiersza...zobaczysz ,że zmiana wyjdzie na
dobre...ciekawy i optymistyczny-pozdrawiam
ładny ...i dobrze że jest druga osoba...co również
patrzy optymistycznie ...na życie i miłość
...pozdrawiam ciepło