Dasz mi wiarę.
Czy ty kochanie dasz mi wiarę,
że możesz wszystko swoim czarem.
Bo to jest siła, jaką dała,
natura w mocy doskonała.
Wynagrodziła ciebie szczerze,
a ty garściami szczęście bierzesz.
I dzielisz tak, jak serce każe,
podług wartości, tęsknych marzeń.
Czy tu kochanie masz nadzieję,
że miłość jeszcze wciąż istnieje.
Na pewno tak gdyż twe działanie,
potwierdza już miłości trwanie.
A wiem bo dajesz mi tą wiarę,
tak zdolna jesteś swoim czarem,
kierować siłą, którą dała,
tobie natura doskonała.
Komentarze (9)
Miłość umiera, życie się kończy tracimy wiarę ale
nadzieja odchodzi ostatnia.
Gratuluję wiersza.
wiersz szybki rytmiczny i lekki w przekazie...
niezły)))
Jeśli nawet tak doskonała natura poskromi czegoś lub
coś- to też nie wielkie zmartwienie, jest tyle w
dzisiejszych czasach ,,Salonów Piękności" że śmiało
można zaryzykować powiedzonko-Ta natura ma
wygląd-nowej natury!Naga prawda! Jednak wierszyk
ładny!A miłość Ci wszystko wybaczy..
gratuluję pięknej miłości, dobrze, że potrafisz to
docenić. piękny wiersz
Po takim wierszu to nawet ja dalabym wiare.
Zauroczenie i fascynacja w kazdym wersie. Brawo
Niektórych natura szczęściem i miłością obdarza i
dobrze się dzieje, gdy tym szczęściem potrafią
podzielić się z innymi. Jak widać też jesteś
szczęściarzem.
pięknie i w całości oddałeś doskonałość natury
kobiety. nie każdej, oczywiście :).
bardzo ładny, pozdrawiam.
Upiększyłeś kobietę w pięknym już i bardzo poprawnym
wierszu...nie dość że rymy, to jeszcze
sylabiczny...podoba mi się ta zgoda. Zazdroszczę
talentu.
piękny wiersz, cudownie go się odbiera, aż w sercu
robi się gorąco.