Dawno mineła ta miłość

Nie ma już, nie ma mnie dawno
Tylko lina się tuli do mnie
Tylko nóż potrafi serce ukochać
Tylko śmiertelne leki ze mną śpią

Nie ma Cię już, nic się nie zmieni
Jeśli myślisz, że kochasz to się obudź
Miłość nie istnieje, dawno temu zginęła
Myśmy ją zabili, ale i tak się nie przyznamy

Tacy jesteśmy plugawi, jakże możemy żyć?
Krew na nasze głowy i gnój życia
Tylko odchody w środku się toczą
Serce już dawno zgniłe, śmierdzi nienawiścią

Nikogo nie obchodzą sieroty!
Co kogo obchodzi bity człowiek?
Cóż z tego ,że łzy płynom mi po policzkach?
Nikt nie chce widzieć...

autor

Zwykły człowiek

Dodano: 2006-09-28 12:45:57

Ten wiersz przeczytano 523 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie