De facto
stłumiony ogień
wypalił się rutyną
nie ma dźwięku
cisza i ból
powój zagłusza
resztki miłości
trudno zobaczyć
radość w sercu
uczucie więdnie
jak kwiat samotny
gaśnie marzenie
a usta milczą
autor
Iris&
Dodano: 2019-04-04 17:08:35
Ten wiersz przeczytano 1631 razy
Oddanych głosów: 41
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (35)
Smuteczki :(
Miłego dnia.
Najgorsze to to milczenie, jak mur, obie strony nie
chcą go przekroczyć.
Piękny, refleksyjny wiersz.
Serdecznie pozdrawiam
Skąd taki smutek u peelki kochana Mariolko? I to u
progu wiosny.
Wiersz choć krótki ma w sobie porównania które
zapewniają czytelnikowi satysfakcję z czytania
Pozdrawiam wiosennym buziaczkiem:*********)
Krotkie i mocne podsumowanie wydarzen.
Moze nie jest az tak zle...
Zmiana nadejdzie.
Serdecznie zycze tego :)
trudno odmówić racji
smutne jest takie życie ...
ogień zgaśnie, a dym rozgoni wiatr
Pozdrawiam serdecznie
każdy ogień się wypala. musi być jeszcze coś więcej,
co łączy.
pozdrawiam Mariolciu :):)
Moze jednak nie tracic nadziei.
Pozdrawiam:)
Głosuję ale smutku nie akceptuję.
Wiosna wszystko odmieni.
Pozdrawiam
Może jednak wraz z rozkwitem wiosny,
coś się polepszy i rozjaśni.
Pozdrawiam cieplutko Irys.
usta milczą dusza śpiewa, tak to jest w miłości
Trzeba to zmienić ale łatwiej się mówi niż robi...
Mariolko, pozdrawiam
Smutno, ale jutro będzie nowy dzień i zaświeci nowe
słońce :)
Pozdrawiam cieplutko Marioluś.Buziaczki Kochana :*
rutyna i miłość więdnie, obojętnieje.
(zawsze można to zmienić)