Dedal życia
Z dedykacją pod refleksje w życiu Przyjaciółki.
Z woskiem splatam pióra
by Cie dosięgnąć
tam fruwające myśli
na sklepieniu nieba
małe owady
a takie użyteczne ...
Z woskiem splatam pióra
by nagle upaść
ciepło słów niezbadane
myśli mnie roztapiają
bystre Ptaki
lecz pióra bezużyteczne..
ląduj bezpiecznie ..wołają .
ptaku o zwiotczałych kościach
Patrz uważnie lecz ..
nie giń .
Z woskiem splatam pióra
lecz po "cholerę"
Tam w ziemi ..Ojciec tworzy
własne labirynty rozpaczy
zapomniany Minotaur
szuka ucieczki w nieznane
Z wosku tworze świecę
dorzucam każdą drobną iskrę
z każdym nowym zakrętem
tworzę cyklopowy mur
pomysłowy Dedal
mimo cierpień nie zapomniał.
Komentarze (2)
Każdy z nas na pewnym stopniu jest takim Dedalem.
Ciekawa historia wzlotów
i upadków w locie w stronę
słońca.
Pozdrawiam:}