Dekalog pytań
Teraz leżysz
oni stoją nad tobą.
Wyznasz im coś?
Wyciągnie ktoś rękę?
Generalnie ludziom się śpieszy przy
uprzejmości,
ale bywają też pomocni.
Zasłużony
niezasłużony
dla niej, dla nich, dla siebie…
Dekalog pytań.
Przepełnia cię pragnienie życia,
chcesz być na nowo człowiekiem?
Nawet woda zostawia po sobie ślad,
więc jak chcesz zniknąć?
W jakiej formie zostaniesz ocalony?
Myślisz:
Co zrobię,
cóż na to
i tak się rozłożę
zapamięta
zapomni
ktoś wspomni?
Wierzę…
Jest potężniejsza siła
od ludzkiej bezwzględności czy litości.
Może nawet najpóźniejsza skrucha
mnie ocali?
Magdalena Gospodarek
autor
espressivo
Dodano: 2017-04-06 23:23:51
Ten wiersz przeczytano 326 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Piszesz coraz ciekawsze
teksty swoich wierszy.
Miłego dnia Magdo:}
przed śmiercią się robi rachunek sumienia + skruchę.
"Ciekawie" - pozjadałam litery:)
Ciewie płyną te myśli peela na łożu śmierci. Miłego
dnia:)
To niesprawiedliwe, ale możesz całe życie żyć
grzesznie a na łożu śmierci dostaniesz rozgrzeszenie.
:)
Bardzo podoba mi się ten wiersz.