Deklaracja czasu
Czymże w końcu jest życie jak nie wiecznym
sztormem, który zgarnia wszystko, co nam na
chwilę dane, i zostawia na brzegu tylko
nagie i poszarpane szczątki
A.Golden
_____________________
Życie to,
zawrotny taniec za mroczne kulisy
Przeciw urokom śmierci nie ma amuletu,
czoło twoje to ciężar wspomnień,
to wieża mądrości,
pieszczotą czy wiązanką kwiatów.
Sanktuaria bez bóstwa,
czczone głupotą,tafle magiczne,
zwierciadła jak łzy na twarzy
słuchają kościelnych dzwonów.
To poezja zrodzona z brudnego rynsztoka.
Tam namiętny pocałunek
starej kurtyzany,
przybiera kształt piękna,
co rzuca w oczy przerażenie.
Poeto.
zatapiasz usta w oszukańczym winie.
by mogły pić do woli,
okrucieństwa tego świata.
Komentarze (16)
Witaj. Myśle, ze warto pomimo wszystko, mieć udział w
tym zawrotnym tańcu, jakim jest życie . Doświadczać
tego co dobre i złe, zdobywać wiedzę, każdym zmysłem .
Nawet świadomość tego, ze wszystkie zmysły zgasną wraz
ze śmiercią, nie ma większego znaczenia. Żyć,
smakować, dotykać tu i teraz… a poeci są po to aby nam
o tym mówić, wierzyć, wątpić, zadawać pytania. Robisz
to bardzo dobrze. Moc serdeczności .