Demiurg

Ja bym tak chciał zamknąć w świecie cały świat.
I najcichszych uciszyć i na nowo wszystko stworzyć.
Człowieka zrobiłbym tak, by ręce w pięści ścisnąć się nie mogły.
I oczu na pewno bym nie dał, by omamić go niepodobna i by nigdy nie płakał.
A Twarz by miał piękną. Piękną, ludzką twarz człowieka.
I wszystkich ludzi umieściłbym w piekle,
Gdzie żyliby jak w raju i o przeszłości pamiętać nie mogli.
By we wszystkim się pomylili i nie wiedzieli co złe i czym jest zło.
Skoro Niebo jest piekłem.

* * * *

Niesiony przez szelest mroku tak właśnie myślę,
Że niechybnie lepszy świat bym stworzył. I gwiazdy też tak sądzą.
Uśmiechają się do mnie, wyścielają drogę pyłem miliona lat mądrości.
W pewnym momencie staję i nawiązuję z jedną kontakt wzrokowy
I się wycofuję. Bo niech mnie licho, jeżeli dla tej jednej gwiazdy nie warto
Cierpieć i żyć. Dla tej jednej tylko.
A przecież
Są
Miliony.

I świata piękniejszego być nie może!

autor

grzeń

Napisany: 2007-01-10 Dodano: 2007-02-26 19:09:20

Ten wiersz przeczytano 678 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie