Demiurgiem być....
Silny wiatr burzy
Wątłe domki z kart
Nic nie jest przez to wart
Skorupą obrasta człowiek
Walcząc z duszy słabością
Zewnętrznie razi wytrzymałością
Demiurgiem być...
To przestać się przed swym strachem kryć
To zamiast "stać" - "walczyć"
By pełną piersią, mądrze ŻYĆ....
Komentarze (1)
Wiersz mnie zatrzymał i zaciekawił. Podoba mi sie to
porównanie do Demiurga - doskonałej siły twórczej ...
a to niełatwe :)