Demon Nocy
Gdy świat w półmroku tonie
Z królestwa podziemi przychodzi
Z najstraszniejszych koszmarów
Snów pajęczynę przedzie
Chłodem podziemnej krainy
Przeszywa drżące istnienia
Idąc przez senne ogrody
Śmierci ziarna rozsiewa
Mistrzyni tajemnych mocy
Władczyni wiatrów Hadesu
Zgubne światło zapala
U wejścia do świata swojego
Wabi martwymi oczami
Błądzące w mrokach dusze
Spragnionych wiecznego szczęścia
Skazuje na krwawe katusze
Piękna jak światło księżyca
Na skrzydłach nocy przybywa
Ostatnie tchnienie umarłych
Jej blada sylwetkę okrywa
Nim słonce Ziemie ogrzeje
Nim moc jej czarów osłabnie
Nim wróci do świata zmarłych
Zabierze twe życie z sobą
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.