Nadzieja i wiara

dla wszystkich szukających swojej drogi...

Siedziałam na ławce w parku,
lecz nie sama
obok mnie po lewej siadło zwątpienie
po prawej nadzieja.

Zapytałam się nadziei: co będzie?
- Będzie dobrze patrz pozytywnie w przyszłość.
Zapytałam zwątpienie: jak będzie?
Odpowiedziało: nie słuchaj nadziei głupio gada,
nic nie będzie dobrze
przecież wszystko się rozpada.

Popatrzyłam smutno na nadzieję
uśmiechnęła się do mnie i powiedziała:
- Na pewno się wszystko ułoży,
tylko musisz być cierpliwa.

Podeszła do mnie cicho wiara i szepnęła:
- Słuchaj nadziei ona ma rację.
Tylko musisz mocno w to wierzyć.

Wstałam z ławki i odeszłam
z wiarą pod rękę
i z nadzieją w sercu na lepsze jutro,
a zwątpienie siedziało zdziwione na ławce...

autor

Beatricze

Napisany: 2006-07-21 Dodano: 2006-07-22 00:16:10

Ten wiersz przeczytano 610 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie