Deszcz
Zasnąć... Śnić życie...
Błękitne widoki na dole i wiatr ożywczy na
szczycie;
Rodzinę dorodnych prawdziwków, która czeka
na ciebie;
Dziewczyny, które kochałeś, a wszystkie w
największej potrzebie;
Chłód kościołów gotyckich, albo nawet
romańskich
I anioł, co zaraz modlitwę zaniesie pod sam
tron Pański;
Jazdę szaleńczą na fali, gdy ostry szkwał
dmuchnie z nagła,
A twoja krypa jedynie nie ma refów na
żaglach;
Jeszcze śniadanie na trawie w cieniu sadu
starego,
W tle ciche granie organów, na przykład
Requiem Faurego;
Wesołe białe iskierki, co w świeżym śniegu
płoną
I oczywiście choinki w oknach każdego
domu;
Radośnie szepcący kominek, na ścianach
ruchome cienie...
Spać... A szyby niech płaczą, że to tylko
marzenie.
autor
jastrz
Dodano: 2018-08-21 09:24:42
Ten wiersz przeczytano 973 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Klimatycznie, pieknie, z przyjemnościa czytalam :)
https://www.youtube.com/watch?v=UnilUPXmipM
"Lubię deszcz, bo pada na wszystkich jednakowo."
- J.R.Rain.
Pozdrawiam Michale, słonecznego dnia bez deszczu.
Piękny jastrzu!!!
Ładny, b. liryczny, lekko oniryczny. Robi klimat.
/A szyby niech płaczą, że to tylko marzenie./ Dlaczego
tylko marzenie...
marzenia czasami się spełniają.
Czasami...
Byłoby pięknie, gdyby te prawdziwki nie czkały, ale
cóż... takie jest życie... Pozdrawiam.
Byłoby pięknie, gdyby te prawdziwki nie czkały, ale
cóż... takie jest życie... Pozdrawiam.
Chłód kościołów gotyckich, albo nawet romańskich ...
ale jakie jest w nich piękno sztuki sakralnej ...
ładny wiersz malujesz piórem serca ...
Deszcz ma to do siebie, że wszystko zmyje i to co
dobre i złe takrze...pozdrawiam ciepło
Przeniosłam się do starej książki, obraz niezwykle
namacalny.
Pięknie, wystarczy zamknąć oczy i marzyć.
Pozdrawiam