deszczowa codzienność

Sotek
Zgadzam się, wszystko pędzi, a to, co ważne zostaje
gdzieś w tyle...
Dziękuję za komentarz :)

Taki ten nasz świat a w nim życie. Czasami wydaje mi
się, że zatracamy istotne życiowe wartości.
Pozdrawiam ponownie:)
Marek

kowalanka
Niestety, takie czasy...
Dziękuję za odwiedziny, pozdrawiam :)

Witam trafnie opisana znieczulica która jest coraz
większa...pozdrawiam serdecznie:)

Sławomir.Sad
Dziękuję za odwiedziny, pozdrawiam :)

Samotność to brak słońca w życiu. Jego brak na niebie
przypomina nam o tym.
Udany wiersz. :)

marcepani
Piorónek zbójnicki
_wena_
szadunka
Mgiełka028
Alan(Wirek)
amarok
molica
Iris&
(OLA)
noa.m

Bardzi mi miło czytając Wasze komentarze, bardzo
dziękuję! :)

Pozdrawiam serdecznie i życzę dobrej nocy :)

Pięknie i smutno. Pozdrawiam :)

Tematyka deszczu jest bardzo udana?

Joasiu, bardzo wyrazisty wiersz ktoś powie takie
nadeszły czasy, możliwe?
Lecz My powinnyśmy, choć nachwalę zatrzymać się i jak
słusznie zauważyłaś spojrzeć na drugiego człowieka lub
pod nogi...


Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)

Smutny ale życiowy wiersz...
Pozdrawiam cieplutko:)

Witam życzliwca,

interesująca refleksja i pointa na kanwie objawu
natury...

Uśmiech i pozdrowienia /+/.

Wilki lubią do Ciebie zaglądać:)

Ja patrzę pod nogi:) żeby czasem mrówki nie zabić:(

Smutkiem owiany dobry wiersz. Pozdrawiam Joasiu :)

Niektórzy twierdzą, że człowiek nie jest samotną
wyspą, inni - że jest. Na pewno śnimy samotnie,
podobno samotnie umieramy. Każdy człowiek jest inny,
nie może być więc do końca zrozumiany, może za to być
kochany. W obecnych czasach, często niestety, jest
niezauważany, nieważny dla otoczenia jak kropla
deszczu.
Pozdrawiam serdecznie.