DESZCZOWA KOBIETA
Najukochańszej, która otula się łzami jak szalem
Patrzy na świat
przez łzy
Wybierając starannie
każdą kroplę
nawleka ją
(jedna za drugą)
na pajęczą nić
wczorajszego jutra
Zadość czyni
nieuczynionym czynom
Dzieląc krople
na półkrople
i ćwierćkrople
przyodziewa suknię
bladej wczorajszości
Za oknem świat
przebiera barwy
z drugiej strony szyby
ciągle pada deszcz
autor
Agata W.
Dodano: 2004-07-15 19:15:16
Ten wiersz przeczytano 541 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.