Dialog

-Napiszę "Kocham"...

-Nie, to zbyt banalne!
Mnie nie można ująć ot tak, w jednym słowie!

-Wiem, napiszę więc wiersz miłosny!

-Eeeee, głupia jesteś!
To może zrobić każdy; z lepszym, bądź gorszym skutkiem.
A wiedz, że wielu, ooo, jakże wielu już o mnie pisało...

-To może dam Mu prezent, coś ode mnie właśnie?

-Chcesz mnie zrównać z jakąś rzeczą materialną?
Wstydziłabyś się! Jestem
s o l ą z i e m i,
c n o t ą b o s k ą,
s e n s e m ż y c i a!!
A ty co? Chcesz mnie, Miłość, wyrazić poprzez zwykły przedmiot,
poduszkę w kształcie serca albo kubek z jakimś głupim napisem?
Złościsz mnie... i obrażasz takimi pomysłami...

-To co ja mam zrobić!? Chcę okazać, udowodnić i wzmocnić naszą miłość...

-... miłość to Ja!!! Więc może po prostu Mnie zapytasz o zdanie?

-Dobrze, Demonie Rozkoszy, cóż mam robić?

-Nie rób nic.

-Jak to "nie rób nic"?

-No "nic" właśnie!. Ja, Miłość, po prostu JESTEM.
To się CZUJE, to się WIE.
Ty też zatem "b ą d ź" i "t r w a j" we mnie...
...nie potrzeba nic więcej.

autor

Tiro

Napisany: 2006-12-12 Dodano: 2006-12-13 19:35:28

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie