Dialog z samą sobą (upór)

To nie było tak, jak tego chciałaś.
Wciąż pamiętasz, bo za bardzo się starałaś.
Nie mogłaś odejść.
Więc nie zapomniałaś.
Nie padają twoje kolorowe deszcze,
choć próbujesz, to nie stać cię na nic więcej..
Może jednak odejdziesz?
Zostaw wszystko z tyłu,
zniknie ślad.
Nie oglądaj się,
ten płomyk zgasł..

Ale w sumie było pięknie, tak jak chciałam..
Wiem, pamiętam, tak, bardzo się starałam.
Nie mogłam odejść
i nie zapomniałam.
Nie spadły moje deszcze,
nie stać mnie już na więcej...
Nie wiem, czy odejdę!
Ani czy zniknie ślad.
Muszę się znów obejrzeć..
Choć wiem, że płomyk zgasł.

autor

Łucja

Dodano: 2008-10-08 19:02:09

Ten wiersz przeczytano 661 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie