Dies irae
Dies irae
Byłam Twoją laleczką...
W której zatapiałeś żale
Kretynką z rozbitym sercem
Której nie kochałeś wcale
Byłam Twoją laleczką
Kimś, kto tęsknił każdej nocy
Nie robiąc wyrzutów, że masz inną
Laleczka - co ma smutne oczy....
Byłam tylko lalką...!!!
Z rozbitym porcelanowym sercem...
Tak łatwo kogoś zranić...
Gdy ten budzi się z krzykiem we śnie..
Byłam Twoją laleczką...
Bawiliśmy się w "miłość"
Byś na końcu powiedział
"nic nas nigdy nie łączyło"
Byłam Twoją laleczką...
Bo moja miłość...ślepa i głucha
Chodzi gdzie chce...
I kogo chce słucha...
Nie gniewam się i choć się serce rwie, Stracone szczęście me - nie gniewam się.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.