Dla Ciebie

Dla kochanego Piotra

Między niebem a ziemią - przestrzeń nieosiagalna.
Na granicy wytrzymałości balansowałam...
By nie ulotnić się i nie oderwać od szarej rzeczywistości.
W złudzeniu na lepsze jutro - płakałam.
Bo czułam, że nie mi dane jest szczęście.
Trwałam, bo nic innego nie było mi dane...
Na współczucie też nie liczyłam...
Nawet go nie oczekiwałam...
Aż nagle Ty jak zaczarowaną różdżką rozwiałeś wszelkie obawy.
Dałeś wiarę i siłę...
Otworzyłeś zamknięte oczy.
Złożyłeś na ustach ciepły pocałunek.
I ofiarowałeś uśmiech uroczy.
I od tamtej chwili poczułam, że żyję...
Że serce me bije jak nigdy dotąd...

To tak wiele...dać komuś nadzieję...

autor

Niewiasta

Napisany: 2004-02-14 Dodano: 2006-08-26 14:06:36

Ten wiersz przeczytano 421 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie