Dla Ciebie Kochany
zapamiętaj!
„ W ciemnościach i smutku
Pisze ten wiersz,
Dla Ciebie Kochany,
Byś nie zapomniał jak ranisz mnie!”
Kolejny samotny dzień,
Niebo płacze razem ze mną...
Krople deszczu,
I moje łzy-
Powoli toczą się,
Gdzieś w inny świat,bez pośpiechu...
Mają czas, cierpliwość
By wraz z Tobą niszczyć mnie....
Mój prywatny płacz
Mój osobisty ból
Tylko mój.....
Sprawiają ze z kolejną chwilą
Pogrążam się coraz bardziej...
Boli wciąż bardziej,
Cierpię wciąż mocniej,
Kocham coraz mniej
Nienawidzę coraz więcej!!
Szkliste rany gardzą,
Kawałkiem pozostałych marzeń
Ostatkiem ludzkich wspomnień.
Serce-zjednoczone niegdyś z duszą
nie chce żyć- dla tych łez
nie chce bić – zaznając tylko
cierpienia..
Kolejną noc,
Obłudną rzeczywistość
Koje ranami samotności
Krwistymi strumieniami
Własnej nicości.
Unosząc się Nad ołtarzem skamieniałych serc
Zastanawiam się
Który to już raz-
Czerwone perły rzeźbią mą duszę?
Czy to już ostatni raz
Płaczę własną krwią?
Mój prywatny płacz
Mój osobisty ból
Tylko mój.....
Sprawiają ze z kolejną chwilą
Pogrążam się coraz bardziej...
Gdy boli wciąż bardziej,
Gdy cierpię wciąż mocniej,
To kocham coraz mniej
Nienawidze coraz więcej!
„Zapamiętaj Kochany,
Jak raniłeś mnie,
Jak pogrążyłeś mnie-
W ciemnościach innej rzeczywistości.."
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.