dla Krzysia

dziękuję Ci za wszystko

mnie kochać możesz tylko nic nie chcąc w zamian
ja za Twoje wszystko
nie dam nic nic więcej
tylko chwile takie kiedy wiem już że odejdę
chociaż nigdy nie wiem czemu tak być musi
że miłość to niezręczne mijanie się ludzi
bo nikt miłości nie podawać jak głodnemu dziecku
kamień zamiast chleba
bo Ty choc tak bliski to inny
bo i Ty obcy się kiedyś wydasz
w chwili milczenia choć milczenie jest resztą wszystkiego
tego że bywam jak człowiek
który się nie śmieje bo boi się płaczu
wesoło obojętna
ze spojrzeniem kamiennym
jak fontanna drzemiąca by za chwilę wybuchnąć płaczem
mówię żegnaj
choć myśle do widzenia

bo ja miłości szukać nie chcę
jest albo jej nie ma
cenna bo ulotna
bez przedtem bez potem
choć to co krótkie mogłoby trwać wiecznie
ja wybrałam rozstanie
tak będzie bezpieczniej
po co masz kochać i tęsknić
z przyjaźnią będzie inaczej
ją zawsze odzajemnie...

i przepraszam...

autor

Empathy

Dodano: 2006-08-03 12:17:34

Ten wiersz przeczytano 741 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie