Dla mojego Anioła...

Pisałam ten wiersz z jego duszą na ramieniu... Wiem, że jest przy mnie i nie opuści, pokazał mi kim naprawdę jestem...

Barwy świata zmieniły odcienie,
Zmienił się mój wzrok...
Nauczyłeś mnie tańczyć na niebie,
Wtedy zapadał zmrok...

Siedzieliśmy nad cichą wodą,
Mówiłeś o imbirze...
Słyszałam jak szepce wiatr
W mroźnym, miłym wirze...

Nie wiem kiedy Twe skrzydło
Przygarnęło mnie i ogrzało,
Kiedy dobre Twe serce
Szacunek mi okazało...

Ukradkiem łza popłynęła,
Drżenie rąk ustało...
I Twe ciepłe spojrzenie...
Jedno marzenie powstało.

Niech ten sen się nie kończy...
Idźmy...Idźmy dalej,
Ścieżką z sypkiego żwiru...
Niczym "rasowa para"...

...składam mu podziękowania... taki hołd do Anioła...

autor

Szklista

Napisany: 2005-12-24 Dodano: 2005-12-25 11:25:22

Ten wiersz przeczytano 501 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie