Dla OMZY - JUŻ NIE BOLI ODPOCZYWAJ

Tak młodo odeszłaś tam gdzie jesteś zasiadasz w loży pisarzy
Pewnie tworzysz z nimi poezję
Przybliżasz i oddalasz nam gwiazdy
Znasz już sens swojego życia
Jednym podmuchem wietrznym
Rozwiewasz chmury przyjaciołom pokarzesz prostą drogę przez życia mgliste góry
Bliskich chroń zrządzeniem losu
Niech znaki kierują nimi
Wypisane wierszami na nieba błękicie
Kochałaś lasy zielone niech ich zapach przypomina twoje myśli nieskończone
Trwają bowiem one miedzy nami’’ bajarzami’’
Czuwaj maleńka nad nami u boku duchów przodków prastarych
Jak się spotkamy napiszemy tomik poezji o życiu na ziemi
Zapytamy Boga niech się zabawi w krytyka
Oceni swe dzieło -wolnej woli człowieka.

autor

PENTHAGRAM

Napisany: 2006-03-31 Dodano: 2006-03-31 01:37:50

Ten wiersz przeczytano 535 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie