Dlaczego nie...
dlaczego mnie dręczy wspomnienie
zaprasza ciągle do stołu
ten pociąg sprawiał mi drżenie
serca które dotknęło żywiołu
męczą mnie straszne tęsknoty
wchodzą w myśli bezwiednie
ciepły wciąż tamten dotyk
choć obraz twój jednak blednie
umysł dręczy gorączka
niech Zefir ukoi ją szumem
bo w myślach chęć mi się błąka
by jednak wykręcić twój numer.
autor
@Najka@
Dodano: 2023-08-03 18:03:01
Ten wiersz przeczytano 1059 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Dzięki śliczne za czytanie i komentarze.
Po co tęsknić w nieskończoność.
Zadzwoń, może warto.
Doskonałe oddane wewnętrzne kobiece rozterki.
Cieplutko pozdrawiam Najko :)
Czasem warto zaryzykować lecz nie zawsze.
Pozdrawiam serdecznie:)
Bez podjęcia próby, z takimi wspomnieniami lepiej nie
będzie;)
Świetny wiersz bardzo melodyjny.
Pozdrawiam serdecznie:)
Warto zaryzykować i zadzwonić...
Pozdrawiam :)
Pięknie o tęsknocie i rozterkach z nią związanych, czy
zatelefonować, czy też nie, jak widać świetnie się
odnajdujesz zarówno w rymie, jak i bieli.
Pozdrawiam serdecznie, Najeczko :)
Pozdrawiam serdecznie
No właśnie - dlaczego nie?
Przecież to tylko telefon.
Wspomnienia bywają nieubłagane.
Czasem nie warto.
Zadzwonić można wbrew sensowi i logice, ale życie bywa
często w sprzeczności z logiką. Pozdrawiam
Serce już wybrało i dopinguje do spotkania. Lepiej
działać niż i później żałować. Ślę moc radosnych
pozdrowień i pogody ducha:)
ktoś mądry kiedyś powiedział że najbardziej zapada nam
w pamięć to jak czuliśmy się w obecności drugiej
osoby.. jeśli numer nie jest skasowany to może
warto... osobliwy wiersz. pozdrawiam
Dobrze oddany stan po rozstaniu.
Co myślisz @Najko@ o zmianie "rzednie" na "blednie"?
Miłego wieczoru:)