Dziwnie i smutno

Dziwnie i smutno

Jakoś dziwnie i smutno zarazem,
Można czegoś pragnąć na równo to ganić,
Można czegoś chcieć i przed tym uciekać,
Można się z czegoś cieszyć,
I przez to narzekać,
Można się bać i marzyć namiętnie,
Można czymś pogardzać,
I cieszyć się niezmiernie,
Nie rzecz w tym, że moralność rozkazuje,
Że nie można bo innych to rani,
Ale pamięć nakazuje,
Zasady drżą,
Moje serce płonie,
Że trudno że szalone,
Ze czas nie ten,
I pasja nie w tym miejscu czasie,
Jakby to miało znaczenie,
A przez to ze ma może bez znaczenia?

autor

iwona721226

Napisany: 2015-02-23 Dodano: 2015-02-23 10:30:22

Ten wiersz przeczytano 478 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie