Długopis
Dla siebie
Biorę stos pustych kartek ,
patrząc bestrosko na biel
słów pogodnych szukając
nie ma ich choć tak bardzo chcę
Długopis szczęscia się zawieruszył
pośrodku strychu gdzieś ugrzązł
pozostanie nieodnaleziony
w ciemności umysłu pogrążony...
Od siebię
autor
Delvier
Dodano: 2006-02-09 00:01:35
Ten wiersz przeczytano 460 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.