Do Duszy Rozstaju I

Dla Naj

Na rozstaju dróg
stałam i płakałam.

Wybrać prostą drogę,
to stracić siebie.
Sprzedać marzenia
za trzydzieści srebrników.
Zapomnieć o sobie,
oddać się ciemności.
Uwierzyć, że miłość,
to tylko chemia.
Mieć pewność, że wczoraj
będzie mym jutrem.
Przegrać życie i
poddać się w walce.

Pójść trudną i krętą,
to wygrać Ciebie.
Odkupić marzenia
za cenę nieznaną.
Być sobą i kroczyć
w oślepiającą przyszłość.
Przekonać, że miłość,
to mądrość i wieczność.
Niecierpliwie czekać jutra,
innego niż wczoraj.
Posiąść nieśmiertelność,
wznieść sztandar zwycięstwa.

Duszo Rozstaju daj siłę,
by wytrzymać tę próbę.

A.S.

autor

Ewa_Musiał

Napisany: 2010-04-24 Dodano: 2010-04-25 00:16:39

Ten wiersz przeczytano 551 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie