do la(su)(sek)

O, przyjaciółki moje, rozłożyste
i sekwoje: osiki, grabinie,
biało-brzezinie i witki, i wszystkie

inne- bez wyjątku; przyglądam się im
od początku. wiem, jak śpiewają,
kiedy płaczą, że ważny tak dla nich
promień, jak zwykła woda,

też(ten rodzaj tak ma) - drobiazgi-
przykładowo-dotyk
mchu na stopach, a nade wszystko

korona- kolebka przytulisk
i baśni, lądowisko utęsknionych
powrotów. tak długo mnie z wami
nie było; powiem tylko- już lecę!

źle się żyło, brakowało szeptów
i świergotów.

autor

AAnanke

Napisany: 2014-01-30 Dodano: 2014-05-02 19:29:38

Ten wiersz przeczytano 1138 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie