Do ministra

Do ministra

Panie Ministrze , nie z narodu woli tak nazwanym,
Chcesz dzieci moje uczyć o patriotyzmie zapomnianym,
Ojca swego brednie za doktrynę przyjąć nakazujesz,
A mi o średniowiecznym wychowaniu coś do ucha plujesz,

Nie Pańska to winna, że urząd ten piastujesz,
Jak i również, że mądrości smaku nigdy nie poczujesz,
Widać taka była łaskawości Boga potrzeba,
By stworzyć Cię wysokim do nieba i głupim jak trzeba.

Jan Kobryn


Wrocław, dnia 12 listopada 2006 roku

autor

Kojan

Napisany: 2006-11-12 Dodano: 2006-12-07 10:43:42

Ten wiersz przeczytano 538 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie