Do państwa J*********h

Dziękuję całej kadrze wychowawcom i kierownikom ośrodka....

Zostawiła tu zerce, zostawiłam i duszę,
zostawiłam uśmiech i wszystko co muszę.
Zostawiłam wolność, zostawiłam marzenia,
na pamiątkę zatrzymałam wspomnienia.
Szczecin nie daje mi tego samego,
nigdy nie zapomnę lata wspaniałego.
Chodziłam po górach z uśmiechem na twarzy,
a to się mogło nigdy nie zdarzyć.
Mogła plaża byc bliższa sercu i duszy,
ale to wyjazd od was mnie wzruszył.
Piszę ten wiersz gdy wracam do siebie,
a nie chce wracać, bo tu jest jak w niebie.
Moze was to zdziwi,
ale to jest mój dom prawdziwy.
Coś we mnie umarło,
serce na części się rozdarło...
Kiedy widzę jak góry oddalają się za moimi plecami,
to tak jakbym żegnała się z bliskimi osobami.
Wiem, że jeszcze tu wrócę, że nie rozstaję się z Ochotnicą na lata...
może rozpaczam jak małolata...
ale chcę tęsknić i czuć związanie,
bo wtedy zostanie tylko jedno rozwiązanie...
Pójść waszymi śladami
i w gorcach mieszkać latami...

Jeszcze się zobaczymy...

autor

von_ana

Dodano: 2005-07-10 15:14:18

Ten wiersz przeczytano 600 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie