Do przyjaciół...
Tak mam mało,
A zarazem wiele.
Szczescie mi dało,
Was moi przyjaciele.
Czy wiele czy mało,
Sama nie wiem juz.
Chce by to wiecznie trwało,
By nie znikło jak zaległy kurz.
Mam tylko was,
Was potrzebuje.
Wszyscy mówia ze rany moze leczyc tylko
czas,
Lecz bez was wariuje.
Kocham zycie,
Kocham was.
I nie pomoze tu nawet czas...
"Rany pozostawiasz Ty ... Lecz ja je musze leczyc ..."
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.