Do siebie

Mamy do siebie ufności trochę,
Bywa czasami, że nawet wcale.
Skąd drążą umysł nam myśli płoche,
Że wciąż walczymy z przemożnym żalem.

Czemu nawiedza nas stan szalony,
Jakim dowodem tezę podpiera.
Że nawet, jeśli dwie mamy strony,
Człowiek tą jedna zawsze wybiera.

I trafia fałszem, chociaż celuje,
I wciąż omija szlak, co prowadzi.
A przecież życie dokładnie czuje,
Wie, kiedy może te życie zdradzić.

Mamy do siebie nadziei więcej,
Bywa czasami, że jej nie mamy.
Wówczas bierzemy życie w swe ręce,
I dalej błędem, za błędem gnamy.

Czemu dajemy się ponieść fali,
Na brzegu czeka nas pomoc szczera.
Człowiek swe życie może ocalić,
A jednak inną szanse wybiera.

I trafia fałszem, chociaż celuje,
I wciąż omija szlak, co prowadzi.
Sam sobie wszystko dokładnie psuje,
Bo wciąż nie może układów zdradzić.

autor

Grand

Napisany: 2018-10-08 Dodano: 2018-10-09 11:36:01

Ten wiersz przeczytano 402 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie