Do światła

Serce gdzieś tam jest – wielkie i mięsiste
Próbuję przebić się do niego poprzez zło
I przez absolutny mrok otaczający mnie
ze wszystkich stron
Zło jest żywe i kopie w podbrzusze
Jest żywe i uderza obuchem w potylicę
Przychodzi aby dać pieniądze
W zamian chce tylko coraz więcej szarości
Wciąga mnie w najczarniejsze kąty
I na samym końcu
Chce abym zagrał z nim w rosyjską ruletkę

Ale gdzieś w przodzie jest serce
Czerwone od krwi pompowanej przez tętnice
Otoczone pięknym osierdziem
W żadnym razie nie jest ono kamienne

Wzywa mnie – karze iść
Poprzez najciemniejszą dolinę
Najdłuższą drogą

Do światła

autor

Poukładany

Napisany: 2017-01-27 Dodano: 2017-01-27 03:41:20

Ten wiersz przeczytano 528 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie