Do Weroniki M.

Pamiętasz naszą pierwszą na wrotki wyprawę,
Pragnąłem byś miała piękną zabawę.

Gdy biegłem tak z Tobą,
Czasem zostawiałaś mnie za Sobą.
Gdy sunęłaś tak gładko po asfalcie,
Biegłem za Tobą zaparcie.

Krzyknąłem wtedy "Zaczekaj królowo,
Bo nie nadążam myśleć głową".

W tem ujrzałaś rozdroże,
Wiec spytałaś "którędy teraz panie majorze?"
Powiedziałem Tobie "jedź prosto królowo tą scieżką łąkową".

Po tych słowach zapisałem na końcu pytanie:
Co mnie natchnęło? przyjaźń czy...?

autor

Napoleon

Napisany: 2004-01-07 Dodano: 2005-05-13 13:28:06

Ten wiersz przeczytano 483 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie