Do wolności
Jesteś uciekającą królową
którą z oddali wielbią upokorzeni
strąceni do piekieł
wydarci z życia
nieumiejący
lewe ręce
ucięte ręce
zamordowane ręce
wszyscy cierpimy przez maleńkich diabłów
wytrwale pracujących nad związaniem
świata
i ułożeniem go w linii prostej ł a d n e
j
pasującej
Ty wolnościo, nie pozwoliłaś się związać
cierpisz w śmierdzącym lochu
bez światła przygarniasz upadły promyk
ssiesz ten unikalny comilionowy znak
wyrysowany zduszonym promieniem na ścianie
kosmosu
nim nastanie kolejna ciemność
autor
Enturiarium Inum
Dodano: 2016-02-20 18:16:57
Ten wiersz przeczytano 1205 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
To kwestia względna dla kogo wiersz jest zrozumiały, a
dla kogo nie jest. Cieszę się że dla Ciebie jest
zrozumiały. Pozdrawiam Rafał
Wiersz trudny.Na pewno nie dla wszystkich.Jednak ja
wolę pisać,tak,aby było zrozumiane dla wszystkich a
już na pewno dla większości.Pozdrawiam.
Wiersz,na pewno nie dla wszystkich czytelników łatwy w
odbiorze.Mi się podoba.Pozdrawiam
Dziękuję za miłe komentarze. Pozostawię to jednak jak
jest. Pozdrawiam Rafał Bryzek
tak, tez bym napisała: Ty, wolności!
poczytam Twojego bloga, tylko czas muszę znaleźć, ale
na pewno poczytam.
podoba mi się:)
Mnie też podoba sie ta oda. Podobnie jak cii_sza mam
problem z "Ty wolnościo". Jej już nie zgrzyta, a mi
wydaje się, że skoro w wołaczu jest: hej wolności!, to
tak właśnie powinno być na początku drugiej strofy,
ale mogę się mylić. Miłego dnia.
"ty wolności" bym napisała, a poza tym, nie
napisałabym tak świetnie :-)
Pozdrówka ciepłe :-)
Dziękuję za przyjazny odzew. Również poczytam twoje
utwory. Pozdrawiam Rafał Bryzek
zapraszam tutaj:
www.noce-z-dniami-mylic-ciagle.blogspot.com
Aaa, juz mi nie zgrzyta:))
pozdrawiam.
Bardzo mi się podoba. Doskonały (jak dla mnie).
Powtórzenie z tymi rękami - bomba.
Trochę mi zgrzyta: Ty 'wolnościo', ale może tylko mi:)
Czytam kolejny raz, Super jest:)