o dobrym

nie umiem się modlić chociaż świecę w oknie
rozpalam nadzieją gdy jest bardzo źle
kiedyś było prościej dziś z tego wyrosłem
w moim sercu nadal czeka chleb i sól

spaczone sumienie trudno będzie zmienić
świat w krzywym spojrzeniu utracił swój smak
zsiwiałem na głowie to efekt uboczny
przepalonych bólem miesięcy i lat

a miałem być dobrym zapał we mnie ostygł
zziębnięty paletą lodowatych dni
zwyrodniałe kręgi nie wiem co powiedzieć
miał być nieugięty dziś garbate es
/usypia migreną wyrzuty sumienia/

tam pewno na górze łatwiej wszystko unieść
tutaj ciąży serce trzyma wiele spraw
choć chciałbym do raju na manowce schodzę
pogubiłem drogę kolejny już raz

autor

mroźny

Napisany: 2009-11-19 Dodano: 2009-12-14 02:22:04

Ten wiersz przeczytano 834 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie