Dogasając

Zanoszę
w długich odstępach czasu
to
czego na raz unieść nie mogę
ten smutek
poczucie straty

Dłonie ku niebu
na darmo podnoszę
śląc nic nie warte modły
nie dostrzegając
nie słysząc
nie czując
Padając niżej
i niżej

To nie promień
ta dłoń
wciąż otwarta
wciąż czekająca
czy na pewno
czy tylko gra światła
tańczące cienie
tańczące dłonie
śmiech
płacz

Otwarta szkatułka
dusza płonie
dym z niedogaszonego papierosa

autor

lornez

Dodano: 2011-02-28 00:32:45

Ten wiersz przeczytano 560 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie