Dojrzeć życie
Chodzę...
Często gonię
Albo spaceruję sobie
Beztrosko -
Czuję się bosko.
Pracuję,
Odpoczywam,
Tu i tam bywam.
Mam swoje radości,
Także trudności
Ale nie płaczę -
Jakoś się kołaczę.
Mam świadomość -
Wiem,
Czuję,
że żyję !
Jem,
Konsumuję
Aż tyję...
Patrzę,
Obserwuję
Idę dalej -
Nie wegetuję.
Dostrzegam barwy,
Widzę kontrasty i krzywdy,
Których nie pojmuję!
To wszystko daje mi
życie !
Kochane życie -
Czy doceniam je
Należycie ?
że mam wszystko:
Zdrowie,
Nogi,
Ręce,
Oczy
A nade wszystko życie !
Bo nadal się toczy.
Dojrzeć życie...!
Julian Niestoruk
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.