Dojrzewanie

Pewnej wiosny mały chłopiec,
spacerując pośród kobiet,
zaczął tkać w swej wyobraźni,
obraz, z myśli i fantazji,
poprzeplatał tak na przemian,
kilka pragnień i marzenia,
troszkę dodał dziecinności,
przyszył ciut spontaniczności,
I tak tworzył swoje dzieło,
W net się spostrzegł gdy minęło,
Przechadzając się tuż obok,
Swe dzieciństwo kręcąc głową,
Wtedy oblał obraz łzami,
Dojrzałymi już oczami,
I zrozumiał sens cierpienia,
Swoich uczuć nasilenia,
Nagle obraz wtedy ożył,
Wszelkie troski w mig rozproszył,
Nabrał barwy realności,
Okrył pustkę samotności.

autor

Korandor

Dodano: 2007-12-18 01:40:23

Ten wiersz przeczytano 420 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie