Doktor czas

Jak tu cicho w tym nowym świecie
Jakby uciekły mi wszystkie skrzydła
I tak trudno marzyć o lecie
A co gorsze wódka też zbrzydła

Skrzat w gwieździstej szacie
Świerszcz co na skrzypkach brzdąka
Już przestali mi mówić bracie
Nawet zwiędła kwiecista łąka

Gdzieś przepadły trzciny, jeziora
Kamień, głaz, słowik co śpiewa
Już nie gada dębowa kora
Nie mam nawet własnego nieba

Zaginęły magiczne rzeczy
A czas smutny tak szybko mija
On już dzisiaj wcale nie leczy
On zwyczajnie, po prostu zabija

16.06.2015

autor

miech

Napisany: 2015-06-16 Dodano: 2015-06-20 10:21:25

Ten wiersz przeczytano 973 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie